Από το 2020 το τέλος άρδευσης στους αγρότες

Οι υψηλότερες χρεώσεις για τους μεγάλους αγρότες θα έλθουν, γιατί το μεταβλητό τέλος που θα επιβάλλεται πλέον στους χρήστες αρδευτικού νερού θα αυξάνεται, βάσει της αύξησης της κατανάλωσης, «αποτελώντας κίνητρο για τη μείωση της υπερκατανάλωσης».

Η απόφαση για την «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του», η οποία δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 22 Μαΐου καθορίζει ότι ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει μικτού συστήματος χρέωσης.

Όπως αναφέρουν στο AgroNews συνεργάτες του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος «το τέλος άρδευσης, για όποιες περιπτώσεις ενεργοποιηθεί, πιθανότατα, πάει για το 2020, οι δε χρεώσεις που θα επιφέρει στους αγρότες, δεν θα ξεπερνούν το 1 λεπτό ανά κυβικό μέτρο».

Σταθερό και μεταβλητό τέλος

Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένα σταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού), το οποίο αυξάνεται βάσει της αύξησης της κατανάλωσης αποτελώντας κίνητρο για τη μείωση της υπερκατανάλωσης λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές προβλέψεις των Σχεδίων Διαχείρισης ΛΑΠ, τους κώδικες ορθών γεωργικών πρακτικών, την κοινή υπουργική απόφαση Φ16/6631/01-06-1989 (Β’ 428) «Προσδιορισμός ανώτατων και κατώτατων ορίων των αναγκαίων ποσοτήτων για την ορθολογική χρήση του νερού στην άρδευση» καθώς και σχετικούς δείκτες αναφοράς ανά είδος καλλιέργειας, μέθοδο άρδευσης και κλιματική ζώνη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.

Χρέωση κατ’ εκτίμηση

Στην απόφαση ορίζεται ότι «σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος για άρδευση ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο, και μέχρι την συμμόρφωση των παρόχων με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 10, ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που καταναλώθηκε, είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας καθώς και μέθοδο άρδευσης, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, είτε κατά χρόνο χρήσης του αρδευτικού νερού, ανάλογα με τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές προβλέψεις των Σχεδίων Διαχείρισης ΛΑΠ, τους κώδικες ορθών γεωργικών πρακτικών, την κοινή υπουργική απόφαση Φ16/6631/01-06-1989 (Β’ 428) «Προσδιορισμός ανώτατων και κατώτατων ορίων των αναγκαίων ποσοτήτων για την ορθολογική χρήση του νερού στην άρδευση» καθώς και σχετικούς δείκτες αναφοράς ανά είδος καλλιέργειας, μέθοδο άρδευσης και κλιματική ζώνη».

Διαβάστε εδώ αναλυτικά ολόκληρη την απόφαση

Ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος

Προστασία της κοινωνίας και των υδάτινων πόρων, μείωση κόστους, επιβράβευση της οικονομίας νερού και στήριξη των αγροτών προβλέπει η Απόφαση για την κοστολόγηση και τιμολόγηση υπηρεσιών ύδατος.

Η συγκεκριμένη Απόφαση έπρεπε να είχε εκδοθεί από το 2010 και αποτελούσε αιρεσιμότητα για τη χώρα στον τομέα των υδάτων. Η μη εκπλήρωσή της θα σήμαινε απώλεια πόρων, ύψους 1,2 δις ευρώ του ΕΣΠΑ της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου 2014-2020. Η δημοσίευσή της απελευθερώνει σημαντικές πράξεις προκήρυξης και χρηματοδότησης υποδομών άρδευσης σε όλη την Ελλάδα.

Στο περιεχόμενο της Απόφασης καταδεικνύεται η πρόθεση του υπουργείου και της κυβέρνησης να θεσμοθετήσει κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης για όλες τις χρήσεις νερού, σύμφωνα με όρους αειφορίας, αλλά και προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης για την αειφόρο ανάπτυξη του τόπου αποτελεί η ρητή εξαίρεση κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από εσωτερικά επιφανειακά ύδατα.

Το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης (ύδρευσης) και το νερό για αγροτική χρήση (άρδευσης) συναποτελούν τους κύριους τομείς που καλύπτει η Απόφαση.

Όσον αφορά στο νερό ύδρευσης αναγνωρίζεται το νερό ως φυσικός πόρος που πρέπει να προστατευθεί. Στην κατεύθυνση αυτή, οι πολίτες που θα εφαρμόζουν πρακτικές ορθολογικής διαχείρισης υδάτων, δεν θα επιβαρύνονται με περιβαλλοντικά τέλη. Επίσης, θα προστατεύονται οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 1, παρ. 4 του Ν. 4019/2011. Η τιμολογιακή πολιτική θα πρέπει να εξασφαλίζει την επαρκή ανάκτηση του κόστους, όπως και την μακροχρόνια βιωσιμότητα των επενδύσεων στον αστικό κύκλο, δηλαδή των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, εντός των οικισμών. Εξάλλου, το σύνολο της Απόφασης στοχεύει στην μείωση του κόστους και όχι στην αύξηση της τιμής του νερού.

Η βελτίωση της ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος επιδιώκεται πρωτίστως με την μείωση του κόστους και όχι με την εισπρακτική προσέγγιση της αύξησης των τιμολογίων. Στις περιπτώσεις όμως που αυτό δεν καταστεί εφικτό επιτρέπονται περιοδικές αυξήσεις στις μέσες χρεώσεις υπηρεσιών ύδατος, οι οποίες δεν μπορούν να υπερβούν το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ του προηγούμενου έτους. Με αυτό τον τρόπο συνδέεται η βελτίωση της ευημερίας των πολιτών, όπως αποτυπώνεται στο ΑΕΠ, με την όποια πιθανή αύξηση της τιμής του νερού.

Σχετικά με το νερό αγροτικής χρήσης επίσης λαμβάνεται υπόψη ότι το νερό είναι φυσικός πόρος και βασικό εργαλείο του πρωτογενούς τομέα, ο οποίος αναγνωρίζεται ως κύριος πυλώνας ανάπτυξης για την χώρα. Οι αγρότες που θα εφαρμόζουν καλές πρακτικές άρδευσης δεν θα επιβαρύνονται με περιβαλλοντικά τέλη, ενώ από την καταβολή περιβαλλοντικών τελών θα εξαιρούνται οι πιο αδύναμοι οικονομικά. Και στον τομέα του νερού αγροτικής χρήσης δίνεται έμφαση στη μείωση του κόστους, ενώ δεν ζητείται συνολική ανάκτηση του χρηματοοικονομικού κόστους αλλά διαμόρφωση τιμολογιακών πολιτικών στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας των υπηρεσιών άρδευσης.

Με αφορμή την έκδοση της Απόφασης, ο Αν. ΥΠΕΝ, Σ. Φάμελλος, δήλωσε: «Στη διαμόρφωση της τιμολογιακής πολιτικής του νερού έγινε μια επίπονη προσπάθεια να εξασφαλιστεί η εναρμόνιση της διαχείρισης του νερού με τους ευρωπαϊκούς κανόνες εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την προστασία και τη βελτίωση των υδάτινων πόρων της χώρας μας. Η τιμολογιακή πολιτική στον τομέα της ύδρευσης επιτυγχάνει την εξασφάλιση της πρόσβασης σε καλής ποιότητας πόσιμο νερό σε όλους τους πολίτες, την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων με ειδικά τιμολόγια, την επιβράβευση των μείωσης της κατανάλωσης, με τιμολόγιο στη μικρή κλίμακα κατανάλωσης που να προσεγγίζει την μηδενική τιμή και τη βιωσιμότητα των υπηρεσιών και των υποδομών με μείωση του κόστους διαχείρισης. Η τιμολογιακή πολιτική προβλέπει ειδικές ρυθμίσεις που απαγορεύουν τις αυξήσεις στην τιμή του πόσιμου νερού άνω του συντελεστή του ΑΕΠ, ενώ καλύπτει με επάρκεια και το περιβαλλοντικό κόστος. Στον τομέα της άρδευσης θέτει σε προτεραιότητα τη βιωσιμότητα της αγροτικής δραστηριότητας του αγροτικού εισοδήματος, εισάγει κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια, δίνει έμφαση στη μείωση κόστους λειτουργίας και θέτει περιβαλλοντικούς στόχους μείωσης της κατανάλωσης».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ2

ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΔΑΤΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ

Άρθρο 10

Γενικό πλαίσιο παροχής υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση

1. Μέσω της τιμολόγησης υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση, καθορίζονται διαδικασίες ανάκτησης του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους πόρου, καθώς και κίνητρα για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων, με βάση τη σταδιακή υλοποίηση μετρήσεων απολήψιμης ποσότητας.

2. Οι χρήσεις ύδατος που δύναται να εμπίπτουν στην υπηρεσία παροχής ύδατος για αγροτική χρήση, είναι αυτές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2.

3. Κάθε νέο και νόμιμα οργανωμένο συλλογικό δίκτυο καθώς και κάθε υφιστάμενο δίκτυο που επεκτείνεται και εκσυγχρονίζεται μετά την δημοσίευσης της παρούσας απόφασης, πρέπει να διαθέτει σύστημα καταγραφής των απολήψιμων ποσοτήτων ύδατος και υδρομετρητές στο σύνολο των χρηστών του δικτύου.

4. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση, μεριμνούν για τη σταδιακή τοποθέτηση υδρομετρητών στο σύνολο των χρηστών του δικτύου εντός τριετίας εφόσον αυτό είναι τεχνικά και οικονομικά εφικτό. Το σχετικό κόστος δύναται να αναλαμβάνεται από τους παρόχους υπηρεσιών ύδατος και να ανακτάται μέσω της αποπληρωμής του από τους χρήστες. Εφόσον ο πάροχος εκτιμά ότι δεν είναι τεχνικά ή οικονομικά εφικτό να τοποθετούν συστήματα μέτρησης της κατανάλωσης ύδατος στο σύνολο του δικτύου εντός τριετίας, υποχρεούται να καταθέσει στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Σχέδιο Δράσης όπου θα προσδιορίζονται το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολοκλήρωση της τοποθέτησης συστημάτων μέτρησης της κατανάλωσης ύδατος (υδρομετρητών ή άλλου συστήματος ισοδυνάμου αποτελέσματος), τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης καθώς και λεπτομερές χρονοδιάγραμμα. Στο Σχέδιο Δράσης θα προσδιορίζεται επίσης υποχρεωτικά το συνολικό εκτιμώμενο κόστος, ο τρόπος χρηματοδότησης και το ποσοστό προόδου του έργου κατ’ έτος. Σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτηση συστημάτων μέτρησης της κατανάλωσης ύδατος πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το 2024.

5. Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση είναι οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ, ΑΟΣΑΚ κ.α.), η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΑΘ, οι ΟΤΑ Α΄και Β΄ βαθμού και λοιποί φορείς που παρέχουν νερό άρδευσης σε τελικούς χρήστες.

6. Για την εφαρμογή του Κεφαλαίου αυτού, τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης.

7. Με τις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του εδαφίου (ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 3199/2003 που προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο (παρ. 1β) του ν. 4117/2013, είναι δυνατόν να εξαιρούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη: (α) χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή πρακτικών ορθολογικής διαχείρισης υδάτων, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων, ευπαθείς (ευάλωτες ή ειδικές) κοινωνικά ομάδες πολιτών όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 4019/2011, όπως ισχύει.

Άρθρο 11

Γενικοί κανόνες τιμολόγησης υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων

1. Τα τιμολόγια των υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών αυτών και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα συνολικά έσοδα των παρόχων να συμβάλουν στη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους, χωρίς να ανατρέπονται οι συνθήκες βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων, με εξαίρεση έτη στα οποία προηγήθηκαν περίοδοι καταστάσεων έκτακτων αναγκών ή ανωτέρας βίας, σύμφωνα με το άρθρο 9 της κοινής υπουργικής απόφασης 14689/2014 (Β’ 2878).

2. Ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένα σταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού), το οποίο αυξάνεται βάσει της αύξησης της κατανάλωσης αποτελώντας κίνητρο για τη μείωση της υπερκατανάλωσης λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές προβλέψεις των Σχεδίων Διαχείρισης ΛΑΠ, τους κώδικες ορθών γεωργικών πρακτικών, την κοινή υπουργική απόφαση Φ16/6631/01-06-1989 (Β’ 428) «Προσδιορισμός ανώτατων και κατώτατων ορίων των αναγκαίων ποσοτήτων για την ορθολογική χρήση του νερού στην άρδευση» καθώς και σχετικούς δείκτες αναφοράς ανά είδος καλλιέργειας, μέθοδο άρδευσης και κλιματική ζώνη.

2.1. Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.

2.2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος για άρδευση ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο, και μέχρι την συμμόρφωση των παρόχων με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 10, ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που καταναλώθηκε, είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας καθώς και μέθοδο άρδευσης, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, είτε κατά χρόνο χρήσης του αρδευτικού νερού, ανάλογα με τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές προβλέψεις των Σχεδίων Διαχείρισης ΛΑΠ, τους κώδικες ορθών γεωργικών πρακτικών, την κοινή υπουργική απόφαση Φ16/6631/01-06-1989 (Β’ 428) «Προσδιορισμός ανώτατων και κατώτατων ορίων των αναγκαίων ποσοτήτων για την ορθολογική χρήση του νερού στην άρδευση» καθώς και σχετικούς δείκτες αναφοράς ανά είδος καλλιέργειας, μέθοδο άρδευσης και κλιματική ζώνη.

Άρθρο 12

Γενικοί κανόνες τιμολόγησης χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων

Η τιμολόγηση των χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, αφορά στην επιβολή του περιβαλλοντικού τέλους και είναι αναλογική με την κατανάλωση ύδατος κάθε χρήστη (χρέωση ανά κυβικό μέτρο).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Άρθρο 13

Μηχανισμός παρακολούθησης υπηρεσιών ύδατος

1. Για την παρακολούθηση και βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του δημιουργείται μηχανισμός παρακολούθησης και εποπτείας, μέσω πληροφοριακού συστήματος της ΕΓΥ, στο οποίο κάθε πάροχος υποχρεούται ετησίως να εισάγει ηλεκτρονικά συγκεντρωτικά στοιχεία σχετικά με τη δραστηριότητά του σύμφωνα με τα έντυπα καταγραφής στοιχείων του μηχανισμού παρακολούθησης που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙV. Ο ως άνω μηχανισμός παρέχει τη δυνατότητα συγκριτικής αξιολόγησης των επιδόσεων των παρόχων, λειτουργώντας ως κίνητρο για τη βελτίωση της παροχής υπηρεσιών προς τους καταναλωτές καθώς και για την εξοικονόμηση ύδατος στις διάφορες χρήσεις.

1.1. Τα έντυπα καταγραφής στοιχείων δύναται να τροποποιούνται, από την ΕΓΥ, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς της, όταν κρίνεται σκόπιμη επικαιροποίηση, συμπλήρωση ή απλούστευσή τους.

1.2. Στο πλαίσιο παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας των παρόχων και βελτίωσης των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του, χρησιμοποιούνται κατάλληλοι δείκτες, όπως παρουσιάζονται στο Παράρτημα V.

1.3. Τα στοιχεία του προηγούμενου έτους υποβάλλονται εντός του τελευταίου εξαμήνου του τρέχοντος έτους.

2. Τα στοιχεία που παρέχονται από τους παρόχους υπηρεσιών ύδατος ετησίως, αξιοποιούνται από τις Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων για τη σύνταξη ετήσιων εκθέσεων σχετικά με το βαθμό υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στα υδάτινα συστήματα, σύμφωνα με τα ισχύοντα Σχέδια Διαχείρισης. Οι εκθέσεις αυτές αποστέλλονται στην ΕΓΥ προκειμένου, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, να αξιολογεί και να ελέγχει την εφαρμογή της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος.

2.1. Με βάση τις ανωτέρω εκθέσεις η ΕΓΥ συντάσσει την ετήσια εθνική έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος και εισηγείται την έγκρισή της στον Υπουργό ΠΕΝ, μετά από γνώμη της Γνωμοδοτικής Επιτροπής Υδάτων. Η έγκριση των ετήσιων εκθέσεων γίνεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3, παράγραφος 3α της κοινής υπουργικής απόφασης 322/2013 (Β΄ 679).

2.2. Στις ετήσιες εθνικές εκθέσεις αξιολογείται η επίδραση της τιμολογιακής πολιτικής στη μείωση της κατανάλωσης νερού ανά τομέα, ο βαθμός ανάκτησης του κόστους ανά τομέα, τυχόν επίδραση στην ποσότητα και την ποιότητα των υδατικών σωμάτων και προτείνονται πρόσθετα εξειδικευμένα κίνητρα περιορισμού της κατανάλωσης περιλαμβανομένης και ειδικής τιμολογιακής πολιτικής σε περιπτώσεις υπέρμετρης κατανάλωσης ύδατος.

3. Η Διεύθυνση Υδάτων της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε συνεργασία με την ΕΓΥ, με βάση τις ετήσιες εκθέσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 2, καθώς και τα ισχύοντα Σχέδια Διαχείρισης των ΛΑΠ, ενημερώνει τους παρόχους προκειμένου να προβαίνουν σε προγραμματισμό βελτίωσης των επιδόσεών τους, σύμφωνα με τους κανόνες και τις κατευθύνσεις που προβλέπονται στο άρθρο 14 και εκδίδει συστάσεις σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 7. Η ΕΓΥ διατηρεί το δικαίωμα να εκδίδει συστάσεις για τη συμμόρφωση του/των παρόχου/ων και να ζητά από τον πάροχο να προβεί στις δέουσες διορθωτικές ενέργειες, σε περίπτωση που διαπιστώνει μη ορθή εφαρμογή των κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης παροχής υπηρεσιών ύδατος.

Άρθρο 14

Γενικοί κανόνες και κατευθύνσεις βελτίωσης υπηρεσιών ύδατος

Για τη βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος ορίζονται κατευθύνσεις πρώτης προτεραιότητας, οι οποίες αποβλέπουν στη μείωση του κόστους και της ενδεχομένως διαπιστούμενης υπερβολικής χρήσης νερού. Στην περίπτωση που οι ενέργειες αυτές δεν δύναται να οδηγήσουν σε βελτίωση της ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος, εξετάζεται προσαρμογή χρεώσεων. Ειδικότερα:

α. Όταν η τρέχουσα ανάκτηση κόστους είναι χαμηλή και η τρέχουσα μέση χρέωση/κ.μ. κατανάλωσης είναι υψηλή, επείγει η εξέταση ρυθμίσεων, τόσο βραχυχρόνιων (2 έτη) όσο και μακροχρόνιων (πάνω από 5 έτη), μέσω επενδύσεων, για μείωση του κόστους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μακροχρόνια έμφαση είναι στην εξοικονόμηση κόστους. Όταν, για αντικειμενικούς λόγους αυτή δεν είναι εφικτή, αντιμετωπίζεται η αύξηση χρεώσεων μόνο ως βαθμιαία σταδιακή προσαρμογή για βελτίωση της ανάκτησης κόστους σε μακροχρόνιο ορίζοντα.

β. Εάν η τρέχουσα μέση χρέωση/κ.μ. κατανάλωσης είναι χαμηλή και η ανάκτηση κόστους υψηλή, προηγείται ο έλεγχος του κόστους πριν αποφασιστεί προσαρμογή χρεώσεων.

γ. Εάν η ανάκτηση κόστους είναι πολύ χαμηλή, αλλά και η τρέχουσα μέση χρέωση/κ.μ. κατανάλωσης είναι χαμηλή, θεωρείται ότι υπάρχει περιθώριο προσαρμογής της χρέωσης για άμεση μερική βελτίωση της ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος. Η βελτίωση της ανάκτησης και πάλι επιδιώκεται σε μεσοπρόθεσμο (3-5 έτη) και μακροπρόθεσμο (πάνω από 5 έτη) ορίζοντα μετά εξέταση και διόρθωση του κόστους.

Άρθρο 15

Σε περιπτώσεις μη εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας εφαρμόζονται οι κυρώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 του ν. 3199/2003 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων εισηγείται, σύμφωνα με το 3 της κοινής υπουργικής απόφασης 322/2013, στην Εθνική Επιτροπή Υδάτων πολιτική προστίμων σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τις διατάξεις της παρούσας, και ιδίως των άρθρων 4-14, το αργότερο έως τις 31/12/2017 με σκοπό οι προβλεπόμενες κυρώσεις να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

Η παρακολούθηση και η επιβολή προστίμων στο πλαίσιο της εφαρμογής της πολιτικής προστίμων του

προηγούμενου εδαφίου υλοποιείται από τις Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 16

1. Οι υφιστάμενες συμβάσεις μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΥΑΘ ΑΕ ή άλλων παρόχων υπηρεσιών ύδατος εφαρμόζονται ως έχουν μέχρι την λήξη ισχύος τους.

2. Στις περιπτώσεις ιδιωτικών συλλογικών δικτύων παροχής υπηρεσιών ύδατος οι κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης αντιμετωπίζονται με ανάλογο τρόπο όπως στις συμβάσεις παραχώρησης.

Άρθρο 17

Παραρτήματα

Προσαρτώνται και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης τα Παραρτήματα Ι–ΙΙ–ΙΙΙ–IV–V που ακολουθούν.

Αναλυτικά η απόφαση

Αλέξανδρος Μπίκας

agronews.gr